Gouden tijden met George Baker

Liz Broeks (16), 5e generatie Van der Valk, opgegroeid in Hotel Volendam, interviewde voor Valk Magazine zanger George Baker. De twee verschillen bijna zestig jaar, maar hebben veel meer gemeen dan je in eerste instantie zou denken.

Het is hartje zomer, bijna dertig graden, als de fotoshoot voor het herfstnummer van Valk Magazine wordt geschoten. Ja, het is heet in de leren jasjes en lange broeken, maar gelukkig zorgt de airco toch voor een herfstig briesje. Hans Bouwens, beter bekend als de Hoornse zanger George Baker (74), weet precies wat hij wil en trekt natuurlijk niet zomaar alle kleding aan die voor hem is uitgezocht door de styliste.

Zelf heb ik nog nooit zo’n shoot gedaan. Ja, toen ik heel klein was, voor het kledingmerk van mijn tante. En soms voor korte artikelen in Valk Magazine. Maar niet bij zo’n groot kasteel, met visagie en styling. Van tevoren vond ik het dan ook best spannend, want ik wist niet wat ik moest verwachten.

Op 27 december geef je in Rotterdam Ahoy een concert ter ere van je vijftigjarig artiestenbestaan. Geniet je er nog steeds van?
“Ik vind het nog altijd erg leuk om op het podium te staan, liedjes te schrijven en op tournee te gaan. Daarom doe ik het al zo lang. Het begon als een hobby en er is niks leukers dan van je hobby je werk maken.” 

Voelt het ook als vijftig jaar?
“Nee, eigenlijk niet. Ik kan niet zeggen dat het voelt alsof ik gisteren ben begonnen, want dat is natuurlijk onzin. Maar er rust geen last op me van die vijftig jaar, ik kan nog steeds het enthousiasme opbrengen om het allemaal te doen. In 1992 ben ik een jaar ziek geweest, omdat ik een soort bloedarmoede had. Toen dacht ik dat het wel een beetje voorbij was. Als ik 200 meter liep, was ik al echt kapot. Zó weinig energie. Op een gegeven moment had ik nog één optreden staan, in Duitsland. Ik dacht: als ik die niet doe, klim ik nooit meer het podium op. Dus toen ben ik vol moed en wanhoop in mijn Amerikaan gestapt en naar Kassel gereden. Ik heb het optreden gedaan en vanaf toen is het alleen maar beter gegaan. Misschien zat het tussen mijn oren, dat kan best. En was ik geestelijk vermoeid. Sinds die tijd heb ik er geen moment meer aan gedacht om te stoppen. Ik wilde altijd al muzikant worden en ik geniet er na vijftig jaar nog steeds van.” 

Ik zie mezelf ook niets anders doen dan in een hotel werken. Ik had ook altijd al verwacht dat ik iets zou gaan doen in hetzelfde vak als mijn ouders, zij runnen het Van der Valk Hotel in Volendam. Momenteel studeer ik hotelmanagement in Amsterdam. Ik ben zo vroeg als het kon begonnen met helpen in het hotel. Nu help ik in de bediening, ik loop eigenlijk al mijn hele leven in het hotel rond.

Heb jij ook andere baantjes gehad voordat je de muziekindustrie inging?
“Mijn eerste bijbaan was in de chocoladefabriek van Verkade, ik begon daar op mijn dertiende en heb daarna geen school meer gezien. Ik had een prachtige gitaar zien staan bij de plaatselijke muziekboer, maar die kostte 250 gulden. En dat had ik niet, dus ik moest  aan werken. Toen bedacht ik een plan: als ik dan iedere week 5 gulden aan die man van die winkel geef, krijg ik misschien die gitaar na een tijdje mee. En dat mocht. Ik heb tien jaar lang allerlei baantjes gehad, van bouwvakker tot havenarbeider, en deed uiteindelijk auditie bij een soulband. Dat was voor mij het begin, want vanuit die band is uiteindelijk The George Baker Selection ontstaan. Mijn eerste hit kreeg ik op mijn 25e, dat was in 1969 met Little Green Bag. Vanaf toen ben ik de Jaren van mijn artiestenbestaan gaan tellen.”

De kans is groot dat ik het hotel van mijn ouders overneem en dat ik later misschien zelf ook wel vijftig jaar in dit vak zit. Ik ben benieuwd, hoe houd je het leuk voor jezelf?
“Ik denk dat je werk je hart moet hebben, dat het iets moet zijn wat je écht graag doet. Anders gaat het je niet lukken. Ik denk dat je ook heel flexibel moet zijn, altijd bereid moet zijn om bij te leren. Dat heb ik ook moeten doen, ik heb alles on the road geleerd. Ik denk dat het bij jou precies hetzelfde gaat.”

Dat denk ik ook. Mijn ouders hebben me opgevoed met het idee dat je moet werken voor wat je wil bereiken. Vooral tijdens de feestdagen leer je echt hard werken. Maar dat vind ik ook leuk om te doen, het geeft voldoening. Wat geeft jou voldoening?
“Voor mij zit voldoening in bijvoorbeeld creativiteit, want dat is iedere keer weer een uitdaging. In mijn studio begin ik elke keer met niks en dan moet er een liedje worden geboren. Soms valt je wat in, maar soms heb je helemaal niks en lukt het niet. Als het dan allemaal slaagt, dat je denkt: potverdorie, wat een goed liedje!, dan word ik heel blij.”

Word je er niet gek van dat je sommige nummers al tienduizenden keren hebt gezongen?
“Nee, ik produceer alles zelf. En dan is er ook geen tegenzin om die dingen te spelen, want ik heb ze bedacht. Als ik Una Paloma Blanca zing, gaat het publiek helemaal los. Dan moet je wel heel erg blasé zijn, wil dat je vervelen. En je moet ook beseffen: als ik die hits niet had gehad, dan zou ik nu nooit in Ahoy staan. Ik ben die nummers heel dankbaar, zij zijn de reden dat ik nog steeds op het podium sta. Er zijn artiesten die zeggen: ‘Het publiek is van mij’, maar dat is niet zo. Wij zijn er voor het publiek. Ik zie het zo: ik móet niet optreden, ik mág optreden. Jij en ik zijn allebei dienaren, in ons eigen vak.”

Ik vind het ook echt fijn als gasten het naar hun zin hebben.
“Dat herken ik wel. Als de mensen straks Ahoy binnenkomen, zullen er fans zijn met bijvoorbeeld geldzorgen of die een zieke partner thuis hebben zitten. Als ze dat nou die twee uur even kunnen vergeten en ze gaan blij naar huis, dan ben ik tevreden. Maar dat zal jij ook hebben. Als je rondloopt in je hotel en mensen zijn blij, dan ben je zelf ook trots op je werk. Dan is je dag goed. En zo werkt het ook voor mij. Afgelopen week trad ik op tijdens een groot gala in Rotterdam. Nou ja, je weet hoe dat gaat: smokings, jurken met decolletés van wel drie meter diep, dat werk. Voordat je die mensen meekrijgt, ben je wel even bezig. Maar áls de zaal dan meegaat, denk je wel: potverdomme ja, het lukt me!”

Heb jij nog een bepaald doel voor de komende vijftig jaar?
“Ik heb heel veel van mijn dromen natuurlijk waargemaakt, maar niet allemaal. En dat is maar goed ook, anders zou ik het nergens meer voor doen. Mijn doel is gewoon om erg oud te worden, ik zou het liefst 120 worden. En dan dus nu nog vijftig jaar muziek maken. Ik heb niet echt een doel om bijvoorbeeld volgend jaar in Amerika te staan, dat stadium ben ik een beetje voorbij. Maar ik wil zo lang mogelijk gezond blijven en muziek maken.”

Over George Baker
George Baker (74) is bekend van de band The George Baker Selection en scoorde grote hits met nummers als Una Paloma Blanca, Little Green Bag en Dear Ann. Dit jaar speelt hij op 27 december, samen met een aantal gastartiesten, zijn jubileumconcert in Ahoy Rotterdam.